Wandelen op het landgoed Eerde

Het landgoed Eerde kent een gevarieerd landschap waar je heerlijk kunt wandelen.
Om je bewust te worden van waar je precies bent, vertel ik hier iets over de rijke geschiedenis van het landgoed.

Al in de 14e eeuw stond hier al een houten burcht, waar de beruchte roofridder Evert van Essen de omgeving terroriseerde en kooplieden tijdens hun doortocht beroofde. In 1380 kwam daar een einde aan, toen de autoriteiten het rovershol lieten platbranden.

In 1715 liet Johan Werner van Pallandt kasteel Eerde bouwen, dat lange tijd in de familie bleef.

De laatste, kinderloze baron Philip Dirk van Pallandt stelde het landgoed aan het begin van de 20e eeuw open voor activiteiten van allerlei groepen.
Delen van het landgoed worden sinds de dag van vandaag gebruikt door de padvinderij.

Een ander deel van het landgoed schonk de baron aan de Indiase wijsgeer Krishnamurti, die er tussen 1925 en 1929 theosofie onderwees. Je kunt het je nu niet voorstellen, maar in die jaren was landgoed Eerde één van de belangrijkste spirituele centra ter wereld. Van 1924 tot 1938 werden hier de zogenaamde Sterkampen georganiseerd: mensen uit de hele wereld kwamen er kamperen, om met elkaar te filosoferen over de betere wereld die met de komst van Krishnamurti zou aanbreken. 

Waarheid zonder paden

In 1929 nam Krishnamurti afstand van de verwachting dat hij de nieuwe wereldleraar zou zijn.
Hij deed dit in een indrukwekkende rede: Waarheid is een land zonder paden. Daarin sprak hij de beroemd geworden woorden: “Waarheid, zeg ik u, is een land zonder wegen erheen, dat langs geen enkel pad, door geen enkele godsdienst, door geen enkele sekte, is te bereiken. Dat is mijn standpunt, daar houd ik absoluut en onvoorwaardelijk aan vast.”

In 1933 vestigden de Quakers op Eerde een school, waar de eerste jaren veel kinderen van Duitse Joden hun toevlucht vonden. Later zou deze uitgroeien tot de huidige internationale school.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd onder Duits bevel op de plek waar eens de vreedzame Sterkampen werden gehouden, het strafkamp Erika opgericht. Mede door de afgelegen ligging van het kamp konden de bewakers de gevangenen ongehinderd mishandelen. De wrede mishandelingen, maar ook dwangarbeid, ziektes, ondervoeding en regelrechte  executies kostten zeker 170 gevangenen het leven. Op 31 december 1946 werd kamp Erika opgeheven. Op het voormalige kampterrein is nu een bungalowpark gevestigd, vakantiecentrum Besthmenerberg (Vacantievreugd). Een kruis en een bescheiden gedenksteen in het bos herinneren aan de gruweldaden die hier zijn begaan. In het voorjaar van 2020 is er een nieuw monument gebouwd. Vanwege de corona-crisis is de onthulling hiervan uitgesteld.

In de app wikiloc kun je deze door mij uitgestippelde route bekijken en downloaden. Zoek in de app op mijn naam: Parelduiken – Hester van Delden.

Een boomhut aan de Vecht

In april 2020 ging ik op zoek naar een contact-vrij huisje in of dicht bij de natuur, om met het gezin even bij te komen van de hectische weken die achter ons lagen. Uiteindelijk vond ik op camping de Koeksebelt in Ommen deze parel aan de Vecht.

Ons huisje op palen heet heel toepasselijk Ooievaarsnest en bevindt zich op een rustige plek, aan de rand van de camping.

De hut is niet alleen mooi om te zien, maar ook comfortabel. Er is een compleet ingericht keukentje en een badkamer met douche en toilet. Beneden bevindt zich een ruime bedstee en er liggen matrassen op de zolderverdieping, die via een steile trap te bereiken is.

Vanuit de boomhut heb je een mooi uitzicht over de rivier de Vecht en de aangrenzende weilanden.

Op het moment dat we aankomen stroomt het van de regen. Nadat de spullen zijn uitgepakt maak ik daarom eerst wat bekers warme chocolademelk.  


Gelukkig knapt het al gauw op en kunnen we zelfs in het zonnetje op het terras zitten. Terwijl de kinderen verderop met andere kinderen spelen, drinken Bart en ik een glaasje wijn en genieten van ons mooie uitzicht. We zijn het erover eens dat dit een ideale plek is om tot rust te komen. Voor de kinderen valt er op de camping genoeg te beleven en tegelijk bieden de ligging en de hoogte van ons onderkomen de nodige rust en privacy.

De volgende ochtend worden de door ons bestelde verse broodjes in een mandje gelegd dat je vervolgens omhoog kunt takelen.
Hoe ‘Covid-19-proof‘ wil je het hebben?

Op de camping kun je een kano of sub board huren. We voeren in een Canadese kano over de kalme stroom van de rivier de Vecht en namen een picknick mee voor onderweg.
Vanaf het water kun je de boomhut zien liggen

Ommen is een mooi stadje maar door de situatie konden we het niet uitgebreid bezoeken. Hopelijk krijg ik daar nog een keer de kans voor, want alleen al de ligging aan de Vecht maakt het interessant.
In de omgeving van Ommen is gelukkig genoeg te beleven. Zo maakten we een mooie wandeling over het prachtige Landgoed Eerde. Over de rijke geschiedenis van het kasteel en het landgoed lees je meer in mijn blog over Landgoed Eerde.

The Beaney house of art and knowledge in Canterbury

Wat ik zo geniaal vind aan de Britse musea? Ze zijn vaak zo kind- en oudervriendelijk! The Beaney house of art and knowledge in Canterbury (Engeland) is een voorbeeld van zo’n museum en biedt in alle zalen activiteiten voor kinderen. Terwijl je als ouder rustig de schilderijen bekijkt, storten je kinderen zich enthousiast op een mand met verkleedkleren. Natuurlijk gingen mijn dochters ook nog even met ‘hun’ schilderij op de foto!

error: Content is protected !!